W akademii znajduje się kilka sal, w których młodzi shinobi mogą stawiać swoje pierwsze kroki. Teren obserwuje wielu - chętnych do pomocy - instruktorów.

Shinaro wchodzi na sale. Po chwili rozpoczyna rozgrzewke rozglądając się dookoła.

Wchodzę na salę niezdecydowanie. Rozglądam się po salach ciekawy co w nich się znajduje dokładniej.

Z racji późnej pory w większości sal nie ma już studentów. Kilku jednak, wraz z niewysoką instruktorką, trenuje posługiwanie się shurikenami oraz kunai. Nauczycielka koryguje ustawienie niewprawnych jeszcze rąk, prezentuje poprawny sposób wyrzucania broni w kierunku tarczy.
W sali naprzeciwko organizowane są ćwiczenia z taijutsu. Dochodzi z niej wiele żywiołowych okrzyków, których źródłem - jak się okazuje - jest chuunin, wyróżniający się gęstymi, krzaczastymi brwiami.

Podbiegam w kierunku instruktorki.pytając z wielkim entuzjuzazmem i zaintersowaniem cży.moge dolaczyc do ćwiczeń?

Idę do sali naprzeciwko zainteresowany treningiem taijutsu. Przyglądam się ruchom grupy trenującej i staram się powtórzyć wykonywane przez nich ruchy.

Shinaro:
Oczywiście, że możesz! - odpowiada z uśmiechem, zapraszając Cię na wolne stanowisko do rzucania - Na początek pokaż mi co potrafisz - dodaje, wręczając Ci trzy shurikeny.

Enzo:
Pełen wigoru chłopak prezentuje wysokie kopnięcia, na jednym z dużych, drewnianych manekinów. Widzisz, że studenci rozchodzą się do swoich kukieł i starają się powtórzyć podpatrzone ruchy.

Odnajduję wolną kukłę, podchodzę do niej i również staram się powtórzyć wysokie kopnięcie. Staram się wykonać to dobrze technicznie nie zwracając uwagi na szybkość oraz siłę.

" bardzo pani uprzejma" powiedział uśmiechnioty shinaro. Klaniajac się lekko. Po chwili spowaznial wziął do lewej ręki dwa shurikeny. Do prawej trzeciego. 'muszę to zrobić tak jąk tata' pomyślał chłopak przypominając sobie jąk to robił jego ojciec. Następnie cisnal shurikenen w prawej ręce. Zrobił obrocil się o. 180 stopni i cisnal oboma w,lewej ręce w kierunku tarczy

Shinaro:
Pierwszy shuriken trafia blisko środka tarczy. Z dwóch, wypuszczonych jednocześnie, jeden wbija się w krawędź pola, drugi uderza w ścianę obok.
Imponujące - komentuje instruktorka - Po obrocie nie usztywniłeś nadgarstka, stąd odchylenie w trajektorii. Teraz spróbujmy z nożami.
Dostajesz 3x kunai.

Enzo:
Chuunin przechadza się między stanowiskami wyraźnie zadowolony ze swoich studentów. Co jakiś czas zatrzymuje się, by udzielić dodatkowych porad. W końcu, po kilku minutach, dochodzi do Ciebie.
Hmm, nie wydaje mi się, żebym Cię tu wcześniej widział. - rozpoczyna, akcentując zdziwienie przez podniesienie krzaczastych brwi - Nowy?

Przerywam ćwiczenie. - Tak, Sensei. - Odpowiadam.

Enzo:
Sensei? Żaden ze mnie sensei. Nazywam się Rock Lee - mówi, szczerząc zęby - W tym miesiącu zastępuje instruktora Akemi... Całkiem nieźle sobie radzisz jak na pierwszy raz. Przed kopnięciem kolana powinny być ugięte jak najniżej. W ten sposób wybicie jest bardziej naturalne, a impet sam odpowiednio Cię obróci.

-Ja jestem Enzo Kaguya. - Odpowiadam z lekkim uśmiechem. Odwracam się do kukły i wykonuję ćwiczenie jeszcze raz uwzględniając polecenia Rocka.

'Arigato gozaimasu.' odpowiadam . Następnie koncentruje się na zadaniu. Łapie za kunaia przekładając palec przez kółko staram się z nim jąk najllepiej zaznajomic. Po chwili rzucam pierwszym w tarcze. Następnie ciskam kolejnymi dwoma. Jednym prawą ręką drugi lewą.

Resztę dnia spędzacie doskonaląc wybrane umiejętności. Późnym wieczorem instruktorzy kończą swoją pracę, zamykając za sobą sale. 
Dwójka młodych studentów wraca do domów. Fizycznemu wyczerpaniu towarzyszy burza emocji typowa dla zmian zachodzących w życiu - macie za sobą pierwszy dzień szkolenia ninja.

Shinaro:
+1 celność
+1 zręczność

Enzo:
+1 walka w zwarciu
+1 siła

Rankiem drzwi akademii otwierane są na nowo...

Z rana przybiegam na salę. Wchodzę do środka i rozglądam się co jeszcze można trenować.
(Może zrób jakieś oficjalne rozpoczęcie roku, albo coś w tym stylu. Rozumie Tomek, że misje robimy wspólne? Trzeba się jakoś zapoznać ;) )

Wbiegasz do budynku. Przedzierasz się przez kolejne drzwi. Towarzyszy ci jeszcze lekkie zmęczenie i emocje z poprzedniego dnia. Przez co nie zauważasz dziewczynki w którą rozpędzony wpadasz. Leżycie tak przez dłuższą chwile pobrudzeni i lekko potłuczeni. Gdy myślicie że już nic gorszego wam się przydarzyć nie może...słyszycie z nad swoich głów...

"KABU HISAN" - po kolejnej chwili słyszycie i czujecie uderzenie. Nie przyjemne uderzenie...
Gdy kurz opada trójka shinobi leży "plackiem" jeden na drugim a na samej górze leży "najnowszy przybysz"

Wkrótce na sale przybywają pierwsi Instruktorzy...
"Co wy tu wyprawiacie?" powiedziała kobieta trenująca poprzedniego dnia Shinaro, a obok niej stoi Rock"krzaczaste brwi" trenujący wcześniej Enzo. Jego oczy wyraźnie płoną...

Podnoszę się szybko, ścieram kurz i bród z siebie. Zerkam na dziewczynę na którą wpadłem i mówię zażenowany - Przepraszam...

"Wyluzuj w sumie nic się nie stało"powiedział z uśmiechem Shinaro podnosząc się z ziemi i otrzepując się z kurzu

"Jestem Shinaro. Miło mi was poznać" dodał

Uśmiecham się i odpowiadam - Cześć. Ja jestem Enzo. - Przyglądam się Shinaro, a potem zwracam wzrok w stronę dziewczyny, na którą wpadłem.

Enzo staranował drobną dziewczynkę z wyjątkowo długimi, jasnymi włosami. Miyu Yamanaka - przedstawiła się niepewnie - nic się nie stało.
Zauważacie że z torby - którą nosiła dziewczyna - wypadły kartki ze starannie wykreślonymi notatkami.

"Ja przepraszam, że na was spadłem."
"Coś pani wypadło" dodał po chwili Shinaro pokazując palcem. Następnie zdecydował się pomóc jej je pozbierać.

Gdy Shinaro zaproponował pomoc Enzo nagle przypomniał sobie o dobrych manierach. - Ja też pomogę. - Powiedział i schylił się po kartki.

Wyraźnie rozbawieni całą sytuacją instruktorzy rozchodzą się do przeciwległych klas. Miyu - teraz już znacznie śmielej - dziękuje wam za pomoc. Nigdy wcześniej was tu nie widziałam - dodaje. Też wybieracie się do instruktor Hikari? Podobno dzisiaj zaczynają się zajęcia z kontroli chakry.

"To mój drugi dzień. Jestem tu nowy. Hikari? To ta pani która wczoraj prowadziła trening z shurikenami? Może pójdziemy tam razem?"

Dobrze - Enzo odpowiedział z uśmiechem.

Tak, to ona. Chociaż dzisiaj ma zajęcia piętro wyżej. Jeszcze nigdy tam nie byłam. - odpowiada, zaczynając wchodzić po schodach. - Znacie innych studentów?

-Jeszcze nie znam nikogo. Wy jesteście pierwszymi których poznałem. - Enzo powiedział to zadowolony.

"Nie, ale na pewno poznamy" mówię idąc za dziewczyną
"Nie mogę się już doczekać" dodaje lekko podekscytowany

Wyższe piętro okazuje się mieć układ sal analogiczny do niższego. Przed jedną z klas widzicie grupę dzieci z których najstarsze może mieć 9 lat.  Motoko, Asami, Haru, Yoshiki (...) - Nowa koleżanka przedstawia wam grupę zdecydowanie za szybko byście mogli to spamiętać. Wiele ze spojrzeń, które dostrzegacie jest przyjaznych, wiele jest obojętnych. Za dwie minuty zaczynamy - donosi głos z sali.

Shinaro rozgląda się dookoła patrząc czy jest w grupie ktoś z Doujutsu.
"Miło was poznać" powiedział nie przerywając obserwacji.
Następnie szykuje się mentalnie do ćwiczenia z kontrolą chk.

Nieśmiało się uśmiecham i bez słowa staję obok Shinaro. Słucham i przyglądam się instruktorce

Shinaro:
Nie wszystkie twarze są zwrócone w Twoją stronę, ale póki co nie dostrzegasz nikogo takiego.

Enzo:
Dostrzegasz wiele ukradkowych spojrzeń. Staje się dla Ciebie jasne, że kropki znaczące Twoje czoło wzbudzają zaciekawienie wśród bliżej stojących osób.


Po krótkiej chwili czujecie, że Miyo odciąga was do środka sali. Wnętrze pomieszczenia różni się od tych wam znanych. Całość wyłożona jest ciemnym kamieniem, co w połączeniu z bardzo skromnym oświetleniem daje raczej mroczny efekt.
Wzdłuż ściany leżącej naprzeciwko wejścia widzicie długi stół z wyżłobionym, wąskim zawijasem na powierzchni blatu. Przy stole, jedno obok drugiego, stoją krzesła. W niewielkiej szczelinie między stołem a ścianą przechadza się wasza instruktorka. Śmiało, zajmijcie miejsca - Rzuca w waszą stronę.

Chłopczyk ruszył w stronę jednego z wolnych jeszcze miejsc(przypominasz mi sposobem pisania Akihito:))

"Kezekage-sama mówiła że tutaj większość ludzi nienawidzi Uchiha. Może nie powinienem się przyznawać do swych korzeni przed kolegami z klasy? Na razie poprostu nicnie powiem..." pomyślał Shinaro

Enzo siada na jednym z krzeseł obok Shinaro. - Trochę dziwne to miejsce - pomyślał

Obok Shinaro usiadła Miyo. Enzo przypadło miejsce po jej drugiej stronie. Pierwszą godzinę spędzacie słuchając wykładu dotyczącego Chakry - w zasadzie powtórka z tego co usłyszeliście w domu.
Młoda Yamanaka wszystko pilnie notuje. Instruktorka Hikari zarządza przerwę, po której rozpocznie się część praktyczna.

Shinaro:
Wykorzystując chwilę rozluźnienia możesz ponownie rozejrzeć się po klasie. Na końcu sali, przy jednym z krańców stołu dostrzegasz nieco starszą dziewczynę. Białe oczy szybko zdradzają jej przynależność klanową.

Enzo:
Przyłapujesz Miyo na wpatrywaniu się w Twoje czoło. Momentalnie jednak odwraca wzrok, wyraźnie zakłopotana.

Shinaro również stara się spisać najważniejsze rzeczy żeby ułatwić sobie naukę. Następnie powtarza sobie wszystko kilkukrotnie

Wstaje i podchodzę do dziewczyny "Witaj. Jesteś z klanu Hyuuga prawda? Miło mi cię poznać. Jestem Shinaro."  powiedział zadowolony iż nie jest sam z doujutsu. Patrzył na dziewczynę z dużą sympatią. Jednocześnie nie mógł się doczekać praktyki z kontroli chk.

Gdy zauważył, że Hikari się mu przyglądała trochę się zestresował jednak szybko pozbył się nerwów i nie przejął całą sytuacją. W trakcie przerwy obserwował co robi Shinaro i rozglądał po klasie.

Shinaro:
Reika, z klanu Hyuuga. Zgadza się.  - Odpowiedziała, prostując się - Mi również miło Ciebie poznać. A Twój klan to...?
Wyczuwasz, że dziewczyna - wbrew temu co mówi - jest do ciebie nastawiona raczej nieprzyjaźnie. 

Enzo:
Miyo w końcu nie wytrzymuje i pyta w charakterystyczny dla dzieci sposób: Co to za dwie kropki? Nie znam nikogo kto by takie miał. .

"Nie przypomina Koena..." pomyślał Shinaro
Uśmiecham się lekko patrząc jej głęboko w oczy... "... Uchiha Shinaro..." mowie a następnie wracam na swoje miejsce...

-Urodziłem się z nimi. Wydaje mi się, że mam je przez klan do którego należę. - odpowiadam lekko zakłopotany. -Kaguya... - dodaję po chwili.

Shinaro:
Czujesz wzrok białookiej na plecach. Wydaje się, że nikt więcej nie usłyszał waszej wymiany uprzejmości.

Enzo:
Kaguya? Ojciec nigdy mi o nim nie opowiadał.

Kiedy Shinaro wrócił na miejsce, a Miyo próbowała zadać kolejne pytanie, instruktorka ogłosiła koniec przerwy.
Waszym dzisiejsze zadanie wymaga całkowitego skupienia. Macie już teoretyczne podstawy, więc liczę że sobie poradzicie. - powiedziała, ustawiając na krańcu stołu baniak z wodą. Po chwili odkręciła kranik i z baniaka wyleciał mały strumień. Porusza się on po zagłębieniach w stole, przepływając przy każdym studencie. Niech każde z was położy dłonie nad zagłębieniem. Spróbujcie, przy pomocy chakry, zatamować przebieg wody - tłumaczyła, jednocześnie prezentując wasze mało widowiskowe zadanie.

Shinaro odwraca się i spogląda jeszcze raz na dziewczynę. "Zapowiada się ciekawie..." pomyślał

Chłopak stara się wykorzystać wiedzę którą już posiada, a także wskazówki jakie zostały już przekazane. Kładzie dłoń nad strumyk i zapomina o wszystkim i wszystkich dookoła, wycisza się koncentruje tylko na zadaniu. Następnie stara się skumulować przepływ chk na dłoni i stopniowo nie spiesząc się zatrzymać przepływ wody.

Kładę obie dłonie nad wodą. Zamykam oczy i staram sobie wyobrazić przepływ czakry po moim organizmie. Po tym próbuję wysłać więcej czakry do dłoni i zatrzymać wodę.

Zaciemniony pokój ułatwia wam koncentrację. Wokół panuje głucha cisza, z całą pewnością nienaturalna. Pojedyncze osoby zatrzymują strumień na moment nie trwający więcej niż sekundę. Czujecie, że te zaburzenie w przepływie utrudniają wam zadanie -  małe sukcesy poprzedników stają się waszymi problemami.
Wkrótce jednak i wy uzyskujecie podobne efekty. Zauważacie, że utrzymanie przez was tamy na więcej niż chwilkę wymaga od was absolutnego skupienia - kiedy tylko pomyślicie, że wam się udało, efekt pryska.

Chłopak stara się utrzymać efekt jak najdłużej. Gdy mu się uda, zapamiętuje uczucie i za kolejnym razem stara się zatrzymać przepływ na dłużej. Pozostaje tylko mu się wyciszyć i próbować aż do uzyskania zadowalających efektów, przede wszystkim takich zadowalających samego Shinaro.

Otwieram oczy i przez chwilkę przyglądam się jak idzie innym. Po chwili wracam do zadania. Staram się ten efekt utrzymać jak najdłużej. Nie zwracam uwagi na to czy mi wychodzi czy nie. Próbuję się skupić na równomiernym wysyłaniu czakry do dłoni.

Mija wiele minut, ale Wasze próby stają się coraz regularniejsze - niemal każde skupienie chakry kończy się zablokowaniem przepływu na malutką chwilę.
Wydaje się, że jesteście blisko kiedy woda przestaje do was docierać. Fakt ten, wyrywa was z medytacji i po chwili wasz wzrok pada na dziewczynę siedzącą najbliżej baniaka. Reika Hyuuga ma zamknięte oczy. Wokół jej nóg dostrzegacie kałużę wody. Dopiero po chwili dostrzegacie, że również Miyo udało się wykonać zadanie niemal równocześnie z właścicielką białych oczu.
Ciszę przerywa głos instruktorki: To chyba pierwszy raz kiedy widzę remis podczas tego zadania - mówi głośno, ale spokojnie.
Młode shinobi otwierają oczy, ich spojrzenia się krzyżują. Miyo jest wyraźnie dumna z siebie. Reika natomiast wygląda na sfrustrowaną powodzeniem Yamanaki. Zauważacie, że sukces koleżanki jest odbierany jako coś zupełnie normalnego, kilka osób jej gratuluje, inne pytają jak tego dokonała. Do członkini klanu Hyuuga nie podszedł nikt...
Do zajęć z kontroli chakry wrócimy w przyszłym tygodniu - informuje was Hikari Na dzisiaj to wszystko, do widzenia!

Klasa powoli pustoszeje.

Shinaro, Enzo:
+3 chakry

Shinaro opiera się o ławkę oglądając z uśmiechem rywalizacje dziewczyn. Widać u niego lekkie rozczarowanie tym iż przegrał z dziewczynkami. Następnie kłania się sensei. Szybkim gestem żegna i wybiega z sali. "Myślę że czas przejść się po mieście i poznać je bliżej. Może spotkam jakichś przyjaciół mojego taty. Regeneracja i odpoczynek jest częścią treningu" pomyślał ruszając pierwszą lepszą drogą.
" Reika- san...Nie ma przyjaciół...Pewnie jest z rdzenia klanu Hyuuga? Dlatego ma o sobie takie mniemanie i każdego od siebie odpycha. Cóż , ja nie przegram a ni z nią ani z nikim innym. Enzo z dwoma pryszczami na czole też wydaje się silny. Szykuje się niezła zabawa..." myślał chłopiec idąc drogą i rozglądając się jednocześnie dookoła.

(To nie są wystające kropki, tylko bardziej znamiona. Dokładnie tak jak miał Kimimaro, tylko w innym kolorze :P )
Enzo przyglądał się przez chwilę całej sytuacji, uśmiechnął do Miyo i wyszedł z sali. Wynikiem zbytnio się nie przejął. - Kontrola czakry jest ważna, jednak nie mogę się doczekać treningu szybkościowego. - Podekscytowany biegł przed siebie jak najszybciej mógł mijając ludzi różnymi skrętami, zrywami itp. Jednocześnie wyobrażał sobie na czym będzie polegać kolejny trening.

Shinaro:
Zamyślony docierasz do parku. Przechadzając się kolejnymi alejkami dostrzegasz wiele rodzin spędzających wolne chwile na powietrzu.
Twoją uwagę przyciąga samotna postać na brzegu jeziorka. Sylwetka wydaje się znajoma.

Enzo:
Przebiegłeś dwie przecznice, ale wyczerpujące próby tamowania wody nie pozwalają Ci na większy wysiłek. Poza fizycznym zmęczeniem zaczynasz odczuwać głód. Po raz pierwszy w życiu doświadczasz efektów użycia dużej ilości chakry.

"hmm...Hyuuga?" pomyślał Shinaro podchodząc powoli do postaci

Przestaje biec i postanawiam rozejrzeć się za jakaś restauracją

Shinaro:
Twoje przypuszczenia okazują się słuszne - kilkanaście metrów przed Tobą stoi Reika.

Enzo:
Prowadzony bardziej przez nos, niż przez oczy stajesz przed małą budką. Na jej górnej części - nad wejściem - dostrzegasz szyld: "Ichiraku Ramen Bar".

Shinaro podchodzi do niej i siada z 3 -4 metry obok. Nic nie mówi tylko co jakiś czas zerka w jej stronę...Widać iż postać Reiki bardzo zaciekawiła chłopaka.

Shinaro:
W pierwszej chwili wydaje Ci się, że jesteś świadomie ignorowany. Dziewczyna również usiadła, kolana przyciągając do klatki piersiowej. Po chwili dostrzegasz jednak, że jest ona całkowicie pochłonięta czymś co trzyma w zaciśniętej pięści.

"Wszystko w porządku?" mówi wyraźnie i głośno. Będąc jednocześnie nieco zaniepokojonym jej zachowaniem

Shinaro:
Reika natychmiast chowa trzymany przedmiot do kieszeni - wydaje Ci się, że było to coś srebrnego...
Co? Tak, tak. Wszystko gra. - odpowiada - Śledziłeś mnie? - Dodaje rozgniewana.

Wchodze do srodka i milo sie witam z wlascicielem baru. - Chcialbym zamowic cos do jedzenia. Jaki mam wybor? - Pytam z usmiechem na buzi.

"Nie. Nie znam tej Wioski. Poszedłem przed siebie i trafiłem tutaj. Tonie będę dłuzej przeszkadzał" mowie i ruszam wzdluz jeziorka sciezka dalej

Shinaro:
Zdążyłeś przejść całkiem spory kawałek, kiedy usłyszałeś za sobą kroki. Wiem co mówią o Twoim klanie. Wiedziałam, że do niego należysz zanim się przyznałeś...

Enzo:
Twoja odpowiedź nadchodzi z prawej strony: jeszcze tu nie byłeś? Musisz spróbować specjału Teuchiego . Gdy odwracasz się w kierunku źródła głosu, Twój wzrok pada na Chuunina, u którego zapisałeś się do akademii.
Po chwili, na ladzie przed Tobą zostaje postawiona ogromna miska. O dziwo jest w niej... ramen.

"Znam historie swojego klanu... Tera to chyba ty mnie śledzisz?" mówie z przekąsem
"Od początku zauważyłem że wyróżniasz się spośród innych dzieci...Jesteś inna niż inni..." mówię zachowując ostrożność na wszelki wypadek

Nikomu nie powiem kim jesteś, ale ja będę pamiętała - W jej oczach pojawiają się łzy, gdy odwraca się na pięcie i odbiega. Jej prawa dłoń zaciśnięta jest w pięść - tym razem jesteś w stanie zidentyfikować trzymany przez nią przedmiot. To nieśmiertelnik.

Arigato - odpowiadam patrzac wielkimi oczami na miske z jedzeniem. - Smacznego! - Krzycze z usmiechem i zaczynam jesc.

"Rozumiem... Czego innego mogłem się spodziewać po moim "wspaniałym" klanie?" powiedział Shinaro w myślach i z charakterystyczną kroplą na skroni.

Po chwili namysłu chłopczyk ruszył dalej obraną przez siebie ścieżką. "Może lepiej wrócę do Akademii? Bo moja historia się skończy nim się czegokolwiek tutaj nauczę"

Od powyższych wydarzeń mija tydzień. W międzyczasie regularnie uczęszczaliście na zajęcia:

Shinaro:
+1 siła
+1 zręczność

Enzo:
+1 zręczność
+1 celność

(Losowałem te statystyki)
Razem z grupą po raz kolejny czekacie pod salą instruktor Hikari. Wśród waszych kolegów wywiązuje się rozmowa o najpotężniejszych ninja. Wiele osób opowiada się za obecnym Hokage, kilku wspomina o członkach akatsuki. Typów jest bardzo dużo i każdy usilnie stara się przekrzyczeć resztę. A Wy - nowi. Co myślicie? Kto jest najbardziej uzdolniony? - pojawia się pytanie, a oczy odwracają się w waszą stronę.

"Może Keitaro Asashi? Albo Varnard-san?" mowie

Wiele osób kiwa głową ze zrozumieniem.
Miyo, a Ty jak myślisz - pyta niski blondyn.
Moc to nie tylko umiejętność niszczenia. Według mnie najlepsi są medycy ninja - odpowiedziała Yamanaka
Dziewczyny... na niczym się nie znają - zadrwił ktoś z tłumu, a kłótnia rozgorzała na nowo.
Twojej koleżance wyraźnie zrobiło się przykro.

"Miyo nie przejmuj się... a Księżniczka Tsunade? Była jednym z Legendarnych Sanninów. Ojciec często mi o niej opowiadał jak byłem mniejszy." mówi z uśmiechem próbując wesprzeć mentalnie koleżankę

O tak! A już niedługo pójdę w jej ślady - odparła, odwzajemniając uśmiech. Wzmianka o Tsunade wyraźnie wzbudza w niej wiele pozytywnych emocji. W oczach w miejsce smutku pojawiła się determinacja.

W tym samym momencie Hikari otwiera drzwi do klasy: Gotowi na drugie zajęcia? - pyta wpuszczając Was do środka.

"Wierze ze ci się uda Miyo" po czym zwracam się do nauczycielki

"Enzo jest w toalecie. Ale reszta chyba tak" :D

Następnie wchodzę do sali

Wchodzicie do znanego wam już ciemnego pomieszczenia. Tym razem  zamiast jednego stołu, są dwa - krótsze, ale szersze. Dodatkowo wyryte wgłębienia są znacznie większe. 
Urządzimy sobie małe zawody - ogłasza instruktorka - Podzielicie się na dwa zespoły. Zadanie każdego z was będzie takie samo jak na poprzednich zajęciach. Macie przy pomocy chakry zatamować przebieg wody. Tym razem zamiast jednej ścieżki woda ma ich wiele. Na końcu stołu ustawię zbiorniki. Drużyna która pierwsza przepuści tyle wody by się wypełnił przegrywa.
Shinaro trafia do drużyny z Miyo i 6 innych dzieciaków. Raike jest w przeciwnym zespole.
Pamiętajcie, że tutaj liczy się współpraca. Macie 3 minuty na przygotowanie. - dodaje Hikari
Podchodząc do stołu zauważacie, że drogi krzyżują się i łączą ze sobą. Niektóre odnogi prowadzą za krawędź stołu. Szybko łapiecie, że zablokowaniu 8 skrzyżowań skieruję na nie całą wodę .

"No Miyo jesteś z nas w tym najlepsza" mowie szczerze.

Jest nas 8, więc każdy z nas stara się zablokować jedno ze skrzyżowań chcąc skierować wodę poza stół...

Zauważacie, że podział jest zupełnie nieadekwatny do umiejętności. Najlepsza poprzednim razem Miyo blokuje stosunkowo mały strumień.
Dodatkowo tym razem Wasza instruktorka wcale nie zachowuje się cicho. Przeciwnie - przy pomocy gwizdka wystawia Wasze uszy na próbę, skutecznie uniemożliwiając koncentrację.

"Miyo weź na siebie większy strumień bo inaczej przegramy..." Zamieniam się z Miyo miejscami.

Staram się zwrócić uwagę na to komu idzie dobrze a komu gorzej. Następnie staram się szybko posegregować każdą z osób aby zajmowała miejsce adekwatne do swoich obecnych zdolności. Robiąc to za pomocą krótkich ale wyraźnych komend. Mając przy okazji nadzieje  że nikogo nie urażę. Staram się pogodzić to z blokowaniem swojego strumienia i hałasującym gwizdkiem. Staram się zachować spokój i nie panikować. Bo to jest najważniejsze

Z jakiegoś powodu - może przez ducha rywalizacji - nikt się z Tobą nie kłóci i wszyscy wykonują polecenia. Po kilku minutach nawet na twarzy Miyo pojawiają się kropelki potu. Coraz trudniej przychodzi Ci skupianie chakry w dłoniach. Czujesz jednak presję, bo liczy na Ciebie Twój zespół.

"Nie poddawać się! Zapomnijcie o tamtym zespole. Liczymy się tylko my."
Zamieniam wyglądającego na najbardziej wypoczętego z grupy z Miyo. Tak żeby odciążyć dziewczynę. Staram się stosować rotacje. Sam co jakiś czas zmieniając miejsce z innymi. Shinaro mimo zmęczenia stara się pomagać komu tylko się da mentalnie podtrzymując między innymi na duchu, ale także poprzez rotacje. Gdy widzę u kogoś zwątpienie zamieniam z innym lub z sobą.

Rywalizacja będzie zacięta - słyszycie głos instruktorki - każdej z drużyn zostało może z 10% pojemności zbiornika.
Rotacje się sprawdzają - chwile kryzysu najbardziej zmęczeni z was spędzają pilnując małych odnóg. Sam czujesz przypływ siły - nawet nie zdajesz sobie sprawy kiedy w pełni udaje Ci się odciąć swoją drogę. Tak jak Miyo nie przepuszczasz już ani kropelki.

Wykorzystuje ten przepływ sił i staram się rotować miedzy największymi korytami... Chcąc zyskać przewagę,..

Koniec - słyszycie. Hikari stoi w małej kałuży przy zbiorniku waszych rywali.
Nie jesteście jednak w stanie świętować zwycięstwa, bo opadacie wyczerpani na ziemię. Ostatni wysiłek, który włożyłeś w tamowanie największej odnogi nie zostawił śladu po energii którą czułeś jeszcze moment temu.
To się nazywa duch walki - instruktorka komentuje wasz stan - Jak chwilę odsapniecie to zabieram was na ramen. ja stawiam - dodaje, po czym wychodzi z sali.

Wbiegam na sale rozgladam sie. Patrze na zmeczone druzyny i szukam wzrokiem nieobecnej juz instruktorki. - Spoznilem sie? - Pytam zly bardziej na siebie

Jak zgadłeś? - zażartował któryś z leżących na ziemi kolegów. Wygląda na to, że chwila minie zanim klasa zmobilizuje się do wyjścia.

"Idziemy ale tylko całą grupą." Odpowiadam nauczycielce. " szkoda że ciebie ńie było Enzo. Fajna zabawa była" mówie machajac szeroko rękoma. Dyszac jeszcze po wyczeroujacym zadaniu

Hikari czeka na was na zewnątrz. Ruszacie w drogę, do miejsca znanego już Enzo - baru Ichiraku.
Od następnego tygodnia zadania realizować będziecie w trzyosobowych grupach. Umiejętność pracy w zespole jest kluczowa dla każdego ninja - słyszycie swoją nauczycielkę - spróbujcie podzielić się sami, wedle uznania. Jeżeli będą z tył kłopoty, to zrobimy losowanie

Cholera - mówię w myślach. Wybiegam razem z grupą. Po informacji, że od następnego tygodnia będziemy dzieleni na drużyny trochę się zdenerwowałem. Zerkam na Shinaro i na Miyo na zmianę - Ich już znam, może do nich dołączę. - Zaczynam rozmyślać. - Shinaro wydaje się silny, a Miyo bardzo zdolna i pracowita. Pewnie byśmy resztę pokonali bez problemu. - Rozglądam się też po innych, patrzę w jakie dobierają się trójki itp. (może w akademii będziemy w oddzielnych drużynach, żeby jakąś rywalizację zrobić? Co wy na to? a dopiero od Genina będziemy razem w drużynie? Może trochę więcej zabawy będzie i dylematów Hiashiego :P )

(Czemu nie w sumie? Zakładasz że dożyjemy do momentu zostania geninami. Hiashi wspominał coś o dachówkach...)

Również rozglądam się dookoła. Patrząc w stronę Enzo, Miyo jak również i Reiki. Wahając się w którą stronę podążyć...
(Jak mnie nie ma i wam się nudzi to możecie sobie odpisywać. Bez sensu żebyście czekali na mnie)

Przed barem do którego zmierzacie wystawione są stoły - wygląda na to, że Wasza wizyta była zapowiedziana i właściciel się przygotował. Dzieci zajmują miejca, co tworzy całkiem dobrą sposobność by dołączyć do swoich faworytów na przyszłych członków zespołu. Oczywiście możecie też skoncentrować się na przepysznych kluskach, zatopionych w jeszcze lepszym wywarze.

Podchodzę do wolnego miejsca i siadam przy stole. Staram się zająć miejsce tak, żeby obok mnie były też wolne miejsca. Rozglądam się po innych, staram się wyłapać jak wyglądają i do jakich klanów należą(jeżeli to możliwe). Próbuję też sobie przypomnieć kto jak radził sobie na pierwszych zajęciach z kontroli czakry.

W oczy rzucają Ci się trzy osoby: pierwszą z nich jest dziewczyna z klanu Hyuuga. Pamiętasz, że widziałeś jak Shinaro z nią rozmawia. Białooka jak zwykle trzyma się na uboczu.
Bliżej Ciebie znajduje się pulchny chłopak - jak się domyślasz jest z klanu Akimichi. Póki co całą jego uwagę pochłania ramen. Jego imię, jak i młodej Hyuugi to dla Ciebie zagadka.
Ostatnią osobą jest Jiro. Nie ma żadnych znaków szczególnych, ale pamiętasz że - oddalony dwa miejsca od Ciebie - całkiem nieźle radził sobie z pierwszy zadaniem.

Oczy Shinaro zaświeciły się gdy zobaczył całą wyżerkę...

Od razu przestał słuchać sensei tylko ruszył w stronę stołu i zaczął opychać się smakołykami

(Zapomniałem dodać w karcie że Shinaro mimo drobnej budowy ciała jest strasznym żarłokiem:D)

Rozmyślam nad nową drużyną, do której mógłbym się dołączyć. Po chwili jednak głód wygrywa i zabieram się za jedzenie nie przejmując się całą resztą.

Shinaro:
Wyczerpany po treningu momentalnie pochłonąłeś swoją porcje. Kucharz zachwycony, że jego danie tak Ci smakuje stawa przed Tobą kolejną miskę.

Enzo:
Mimo, że potrawa bardzo Ci smakuje, przez nerwy wywołane wzmianką o drużynach, Twój żołądek zacisnął się w supeł. Zaspokoiłeś głód, ale zjedzenie całości to prawdziwe wyzwanie.

"Whoaaa. Panie Kucharzu!! ITADAKIMASU!!" wypalił Shinaro rzucając się na kolejną miskę... Spojrzał na Akimichiego który również pochłaniał sporę ilości jedzenia. (dodałem od siebie:D) No i można powiedzieć że rozpoczęła się mała rywalizacja żarłoków...(W sumie prywatnie też jestem żarłok a gruby nie jestem:D)

Walczysz dziennie, ale tej rywalizacji nie możesz wygrać. Wkrótce jesteś tak pełny, że ruch sprawia Ci ból. Nie zmienia faktu, że  na Twojej twarzy maluje się uśmiech. Instruktorka patrzy na Ciebie z mieszaniną rozbawienia i niedowierzania, że ktoś Twoich rozmiarów może tyle zjeść. Kucharz puchnie z dumy.

Zanim reszta grupy skończy jeść macie jeszcze z 5 minut.

"Wreszcie jestem pełny!! yyy kto płaci?" zapytał śmiejąc się chłopczyk(:D) i patrząc w stronę niestrudzonego Akimichiego

Shinaro rozgląda się po grupie klepiąc się po wypełnionym po brzegi brzuchu...

Kilka osób, które odeszły już od stołu, gra w klasy na chodniku obok baru. Reika siedzi zapatrzona w przestrzeń nad swoją miską - wydaje się, że nie ruszyła jedzenia. Również Enzo cały czas walczy ze swoją porcją.
Miyo z kolei zjadła, a wolną chwilę poświęca na przeglądanie notatek, które tak starannie sporządza na każdych zajęciach.

"To ci kujon..." pomyślałem patrząc na Miyo.
"Każdy z nich jest inny. Myślę że zostawię wybór losowi..." pomyślał zadowolony Shinaro

Z nerwów stwierdzam, że nie mam jak wybrać drużyny. Dostosuję się do wyboru innych lub losu o którym wspominała instruktorka

Tydzień później Hikari prowadzi zajęcia oznaczone jako "trening wydolnościowy". Kiedy wchodzicie do  sali zastajecie ją rozmawiającą z nauczycielem taijutsu o krzaczastych brwiach.
Dzień dobry, moi mili - zwraca się do Was, gdy razem z całą grupą znajdziecie się w środku - Jako, że otrzymałam informację o tylko jednej samodzielnie utworzonej grupie resztę z was rozdzielę ja (...)

Grupa 2:
Miyo Yamanaka
Jiro Ischi
Enzo Kaguya

(...)

Grupa 5:
Shinaro Uchiha
Reika Hyuuga
Tetsu Akimichi

(nazwiska/klany nie były wywoływane)
...W porządku! Czy wszyscy mają grupy? - zapytała po wyczytaniu całej listy, a jako, że nikt nie zgłosił sprzeciwu kontynuowała - W planie mieliście dzisiaj trening wydolnościowy, ale jako, że obecny tutaj Lee kończy swoje zastępstwo w tym tygodniu poprosił o małą zmianę. Zajęcia ze mną odbędą się w czwartek, tak więc nic wam nie przepadnie.... No to zostawiam Was!

Hikari wychodzi z sali. Głos zabiera "brewka":
Przez ostatnie dwa tygodnie trenowaliśmy uderzenia, kopnięcia i prawidłowe poruszanie się  - mówi do was pełen zapału - Na tych, ostatnich zajęciach w końcu połączymy wszystkie elementy. Będziecie pracować w grupach, do których was przydzielono. W pierwszy ćwiczeniu jedna osoba wyprowadza na zmianę ciosy prawą i lewą dłonią, druga osoba wykonuje uniki bądź je blokuje. Ostatni członek drużyny wykonuje 3 kółeczka wokół sali, po czym zastępuje jednego ze współćwiczących.
Dostajecie zestaw rękawic + ochraniacz na głowę. Wyglądacie dość absurdalnie, ale Lee się tym nie zraża.
Skoncentrujcie się na technice uderzeń. Pamiętajcie, że jesteście drużyną - nie chcecie sobie zrobić krzywdy, liczę na Waszą odpowiedzialność

Rozpoczynam ćwiczenia. Gdy przychodzi mi ćwiczyć z Reiką zachowuje szczególną ostrożność. Zdając sobie sprawę iż prawdopodobnie nie będę oszczędzany...Skupiam się przede wszystkim na nauce. Chcę się czegoś nauczyć podczas ćwiczeń

Uśmiecham się do Miyo i witam z Jiro. Przedstawiam się mu.
Rozpoczynam ćwiczenie. Robię na początku wszystko ostrożnie i uważnie. Szczególnie skupiam się na Jiro, aby go trochę poznać.

Shinaro:
Wbrew przewidywaniom Reika nie stara się na Tobie wyładować - przeciwnie: wykonuje ćwiczenie sumiennie, cały czas pilnując postawy. Zauważasz, że ma świetną koordynację, a jej ruchy są płynne i naturalne. Mówiąc krótko: jest dokładnym zaprzeczeniem Tetsu. Pulchny chłopak wyraźnie sobie nie radzi.

Enzo:
Jiro jest szybki, ale nie wykonuje ćwiczeń dokładnie. Wyraźne braki w technice nadrabia zapałem - energia go roznosi. Miyo z kolei, mimo dobrej techniki, wyraźnie stroni od zadawania ciosów. Widać, że nie lubi taijutsu.

Kolejnym ćwiczeniem są przerzuty - to coś czego nie praktykowaliście, bo wymaga przeciwnika. Pierwsza osoba stara się przewrócić partnera. Partner z kolei stara się wykonać prawidłowy pad. Wolna osoba asekuruje obydwu współćwiczących.

Wykonuje ćwiczenia zgodnie z zaleceniami instruktora...

Wywrócenie Tetsu było trudne. Chłopak był ciężki i bynajmniej nie skory do współpracy. Twoje trudności dostrzegł instruktor. Pokazał Ci dźwignię, która pozwala wykorzystać masę przeciwnika na swoją korzyść.
Kątem oka dostrzegasz, że Enzo stoi z boku swojej grupy... jest jakiś ... nieobecny.

Bardzo dobrze, przejdziemy do ostatniej części zajęć. - ogłasza Lee - Dobierzcie się proszę w pary, możecie mieszać się w grupach...Jako podsumowanie naszej urządzimy sobie sparingi.

(Hahaha zrządzenie losu:D W realu raczej dałbym rade:D)
Wykonuje polecenia senseia..
Następnie niechętnie szukam partnera do sparingu...

(wiem, że w realu sześciolatki nie mają z Tobą szans :D )
Pokrążyłeś wśród ludzi, ale i tak wylądowałeś z Tetsu. Na sygnał "startu" chłopak próbuje wyprowadzić serię nieporadnych ciosów. Nie są zbyt celne ani szczególnie zaskakujące, ale z racji jego masy, dosyć silne.

(Nie o to chodzilo, ale spoko:D)

Od razu zamierzam zejść z lini ciosu i celuje kopnięciem w przyczepy nóg. Chcąc sprawić aby stracił równowagę. Tymczasem lewą stroną staram się zadać kopnięcie w brzuch i odskok. Staram się wykonać kombinację jak najszybciej.

Co prawda trafiłeś go w nogi, ale stoi zadziwiająco stabilnie. Przed ciosem w brzuch zasłonił się rękami - nawet próbował Cię złapać, ale był zbyt wolny.

przebiegam za jego plecy i posyłam mu od razu serie w piszczele i przyczepy chcąc jeszcze raz spróbować go zdestabilizować...

Pada na ziemię. Wygląda teraz jak waleń wyrzucony na brzeg...
Lee ogłasza koniec zajęć.
(...) Miło mi się z Wami pracowało, szkoda, że to koniec mojego zastępstwa - żegna się z Wami.

Shinaro:
+gouken
+2 siły
+2 szybkości
+1 zręczność


Enzo:
+gouken
+1 siły

(a chcialem mu jeszcze przypierdzielic w twarz:D)

Podaje mu rękę na znak przyjaźni i pomagam mu wstać
"Jesteś bardzo silny" stwierdzam
Po czym opuszczam sale udając się do swojego pokoju w Akademii aby porządnie wypocząć

Ja z racji "nieobecności" zostaję na sali trochę dłużej niż reszta i staram się wykonywać trening sam oraz go doskonalić na kukłach. Wykonuję serię uderzeń oraz kopnięć na zmianę. A przerwy katuję pompkami.

(W drodze wyjątku: +1 siły)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Mija 1.5 roku.

[ Każdy z was dostaje 1200 doświadczenia, oraz 1 (wybraną przez was technikę), której wymagania spełniacie. ]
+300ryo - pieniądze, który otrzymaliście od rodzin.

Zbliża się czas egzaminowania studentów. Kolejne dni powinniście wykorzystać na odpowiednie według Was przygotowania.
Ostatniego tygodnia nie ma już oficjalnych zajęć, ale Hikari zapowiedziała, że jeżeli będziecie szukali pomocy, to czeka na was w sali ogólnorozwojowej
na pierwszym piętrze. Sama sala jest dla was dostępna bez ograniczeń..
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Przychodzę na salę. Wchodzę na pierwsze piętro. - Witaj Hikari-sensei. Chciałbym nauczyć się nowej techniki. - oświadczam grzecznie. - Fukumi Hari.

Również przychodzę na salę. Jednak ze wzgledu na swoje male doświadczenie , zamierzam przeprowadzić najpierw rozmowę z senseiem i zastanowić się jaka technika byłaby dla mnie dobra w tym momencie najlepsza

Shinaro:
Henge no Jutsu, to technika którą powinien znać każdy shinobi, a jednocześnie stosunkowo prosta do opanowania jeśli znasz podstawy genjutsu. Może zaczniesz od tego.

Enzo:
Wielki spóźnialski się pojawił - wita Cię Hikari - Fukumi Hari, tak? No cóż... ćwiczyłam z Wami kontrolę przepływu chakry. Ta umiejętność będzie tu bardzo przydatna: chakrę musisz kierować, jak się pewnie domyślasz, w górę ciała - do ust. Cała trudność polega na tym, że musi się to dziać bardzo szybko...

Wykonuję podane przez Hikari polecenia. Kumuluję czakrę w ustach jak najszybciej potrafię i równie szybko ją wypuszczam.

Pierwsze próby dają mizerne rezultaty. Zamiast igieł tworzysz obłoczek (jakbyś chuchnął podczas przymrozków)  z chakry. Póki co spróbuj stworzyć pojedynczą igłę - proponuje instruktorka - Jak już opanujesz wypuszczanie chakry z odpowiednią szybkością, to dołożenie kolejnych nie powinno Ci zając dużo czasu.

(kurde odpisalem z komy. Ale sie nic nie pojawilo?!)

Rozpoczynam naukę od rozgrzewki. Następnie koncentruje się na tym, aby przekształcić się w shurikena. Wykonuje pieczęć. Staram się wszystko wykonać spokojnie i dokładnie. Mysśle cały czas o shurikenie " Henge no jutsu"

Okazuje się, że "stosunkowo prosta do opanowania" technika również potrafi przysporzyć problemów. Na szczęście pilnie uczęszczałeś na zajęcia Hikari, więc po mniej więcej 50 próbach osiągasz wymierne rezultaty: wokół Ciebie pojawia się charakterystyczny dym, a Ty przyjmujesz postać przybliżoną do shurkiena. Efekt jest dość komiczny: shuriken nie tylko jest o wiele za duży, ale też nieproporcjonalnie rozciągnięty w pionie. Instruktorka wyraźnie powstrzymuje się od śmiechu, ale nie wtrąca się widząc, że jesteś na dobrej drodze.

(Tym samym wjeżdź Shinaro na ambicje. Shinaro dodaje Hikari do swojej książeczki Bingo...)

Shinaro zerka z byka wkurzony na nauczycielke... Zimnym spojrzeniem typowym dla Uchiha... Nie przypomina przez ten moment dawnego Shinaro. Chłopak zaczyna zdawać sobie sprawę że nie posiada takiego talentu jak jego brat Shisui...

(Chyba się Shinaro Tomkowi nie udał xD)

Radość znika z twarzy instruktorki, zastąpiona przez absolutny spokój. Spojrzała Ci w oczy zupełnie nie wzruszona Twoją kwaśną miną : "No co jest? zmęczyłeś się?"

(Haha. Jestem pewny, że tatuś i tak będzie dumny :p )

"..."

Kontynuuje...

Czerwony ze złości wykonujesz technikę idealnie w 51-szym podejściu. Hikari wydaje się być zadowolona - mimo tego faktu milczy.

(No bez przesady... xD)
Coż w takim razie coz innego moge robic. Więc opuszczam Akademie...I ide wypocząc:P

Zmierzałeś w kierunku domu, kiedy z prostopadłej ulicy usłyszałeś głos - Wracaj tu, Ty mały złodzieju. Pomocy!... Gnój ukradł mi torebkę!!
Dosłownie przed Tobą przebiega chłopak, mniej więcej w tym samym wieku. Swój łup trzyma w lewej dłoni.
Zanim zdałeś sobie sprawę z tego co właśnie się stąło mija kilka sekund..

Ruszam za nim w pościg...

Chłopak znika za jedną z małych uliczek miedzy blokami. Kiedy tam dobiegasz już go nie widać... w każdym razie do czasu kiedy spojrzałeś w górę. Wchodzi po drabinie na dach sklepu z odzieżą.

Biegne za nim...ogladam budynek  patrze czy bedzie musial zaraz zejsc na dol aby kontynuowac poscig

Na razie odstępy miedzy blokami są na tyle małe, że z powodzeniem ucieka po dachach. Kieruje się w stronę parku. Nie jest od Ciebie szybszy, ale wie dobrze jak poruszać się w tych dość niebezpiecznych miejscach - zachowuje stały dystans.

(cos nowego" Nie jest ode mnie szybszy" xD to pewnie ma rinnegana albo co gorsza dachówki)
Biegnę za nim nadal dołem. Stopniowo staram sie zmniejszyc dystans. Czekajac na moment az zbiegnie z budynku...

(Aż się prosi o dachówkę w tym momencie, nie ?)
Zeskakuje z dachu tuż przed bramą parku, do którego wbiega. Nie możesz się odczepić? - Krzyczy, nie przerywając biegu.
Drogę zachodzi Ci kobieta z wózkiem, przez co uciekinier zyskuje kilka metrów.

( Ta nawet dwie. Jedną na prowadzącego. Drugą na tego co ucieka :D) .Staram się ją przeskoczyć. (Shinobi przecież są w chuj skoczni)...

Staram się pomóc sobie troszkę chk...Skupiam ją w nogą chcąc zwiększyć prędkość...

Przeskoczyłeś kobietę, chociaż w Twoją stronę puściła kilka mało cenzuralnych słów. Wspomaganie chakrą działa - zmniejszasz dystans. Jest już prawie na wyciągnięcie ręki, kiedy wbiega na taflę jeziora.

(no tak...:D Żadnego jutsu. Żadnego shurikena nic. Jedyne wyjście to)

Wskakuje do wody i plyne za nim.

Enzo wykonuje polecenia Hikari i kontynuuje trening nad techniką Fukumi Hari.

Haha. Zapomniałeś płetw? - drwi z Ciebie, chodząc wokół - Tyle zachodu, a i tak zostajesz z niczym...

Nurkuje...Następnie staram się go zaskoczyć wyskakując w momencie kiedy zacznie się przemieszczać...

(nie odpisales enzo)

Zanurkowałeś. Stał nad Tobą przez dłuższą chwilę.  Kiedy zaczyna Ci brakować powietrza dostrzegasz przez wodę drugi zarys sylwetki (na powierzchni wody, jakieś 5m za złodziejem).

(No przecież chciałem go zatakować spod wody...)

No to wypływam...

(Haha... ale nie zaczął się poruszać ;) . Poza tym to nie jest tak, że już się dusisz, po prostu jesteś już blisko swojego limitu).
Wyskakujesz z wody, łapiąc powietrze. Postać za złodziejem puka go w ramię, a gdy ten się odwraca, bezceremonialnie uderza go w szczękę. Zanim cwaniaczek upadnie, Reika Hyuuga wyrywa mu torebkę z rąk.

Płynę na brzeg i mam zamiar odejść "wkurwiony"... bo inaczej zabije wszystkich wzrokiem...
Shinaro towarzyszą różne myśli. Między innymi sensu dalszej nauki w Akademii...

Zapomniałeś o czymś - Reika woła za Tobą, wyciągając rękę w której trzyma torebkę.

Shinaro zatrzymał się "Nie zdzierżę tego,,.." powiedział do siebie po cichu. Po czym nie odwracając się i bez słowa ruszył dalej...

Wychodzisz z parku. Jesteś przemoczony i zmarznięty. Nie wiesz co się stało ani z Reiką, ani ze złodziejem.

"i mam to głęboko w tylnym poważaniu" pomyślał Shinaro idąc w kierunku mieszkania w Akademiku. Gdzie jest zakwaterowany...

Docierasz do mieszkania. Pozbywasz się mokrych ciuchów i możesz w końcu odpocząć.

+2 szybkość
+2 chakra
+Henge no Jutsu (jeśli jeszcze nie wpisałeś)

No i siedze w domu zadowolony ze juz sie to skonczylo...Ide spac a nastepnego ranka ide sie zapisac na exam na gennina

Enzo:
Kilka prób później - zgodnie z przewidywaniami Hikari - jesteś w stanie plunąć pojedynczą igłę. Dobrze, teraz po prostu musisz przygotować sobie więcej chakry, i uwalniać igły jedną po drugiej.
(Przepraszam! Miałem Ci odpisać w ostatnim poście wczoraj i oczywiście zapomniałem...)

ZA KARĘ UMRZESZ POWIEDZIAŁ NIEZNANY SZATAŃSKI GŁOS

Shinaro:
(Nowy wątek założony.)

(czemu mam umierać? Przecież to Ty się pomyliłeś :P)
Robię dokładnie to co kazała mi wykonać. Kumuluję więcej czakry w ustach. Oddzielam ją równo i pojedyńczo pluję.

(To nie ja... to jakiś nieznany szatański głos :( )
Kilka kolejnych prób i opanowałeś technikę. Może gdybyś się nie spóźniał na moje zajęcia, to teraz byłoby Ci łatwiej - trenerka zwraca się do Ciebie żartobliwie.

+Fukumi Hari

emu-senpai:
Założyłem Ci nowy wątek jako, że tutaj semestr już się kończy.

Enzo przychodzi na salę treningową. Rozglądam się po instruktorach. Po chwili decyduję się na pracę nad szybkością. Zaczynam trening od krótkiego truchtu i rozciągania. Wykonuję 12 krótkich zrywów do sprintu. 4 na 70% szybkości kolejne 4 na 85% a ostatnie 4 na 100%. Odpoczywam przez dłuższą chwilę. Podchodzę do murku wysokiego na około metr. Wskakuję na niego 10 razy obiema nogami. Podchodzę do kolejnego murku o wysokości 60cm i wskakuję na niego najpierw lewą nogą 10 razy, a potem prawą nogą 10 razy. Wykonuję te ćwiczenia po 4 razy każde. Po tym robię dwa sprinty z maksymalną prędkością na 100 metrów.

Po wejściu od razu napotykasz wzrok Miyo: Ohayo! - Przywitała Cię z uśmiechem - Widzę, że też nie śpieszysz się z podejściem do egzaminu. Dobre przygotowania to podstawa - chwali Cię, dołączając do Ciebie w truchcie.
(...)
Uff... masz kondycję - komentuje po skończonym treningu.

+2 szybkość.
+1 wytrzymałość.

-Tak. Wolę się przygotować odpowiednio. - Odpowiadam jej  z uśmiechem. - Za to Ty jesteś o wiele lepsza w kontroli chakry. Ja zdecydowanie bardziej wolę taki trening niż panowania nad chakrą.
-Idziesz ze mną coś zjeść? - proponuję jej. - Zawsze jestem mega głodny po treningu.

Bardzo chętnie - odpowiada, kiedy wychodzicie z sali - Niedaleko jest fajny fast food.... dają tam moje ulubione burgery! lepszych nie ma w całym mieście.

-Prowadź! - Mówię głośno i ruszam razem z Miyo. - Stresujesz się egzaminem na Genina? - pytam po drodze.

To nie daleko - odparła wesoło, prowadząc Cię na północ od Akademii. - Chyba każdy się trochę stresuje, ale damy radę... póki co jeszcze nikogo nie oblali

-Dobrze to wiedzieć. - chwilę idę w ciszy. - Jesteś z klanu Yamanaka, prawda?

Miyo patrzy na Ciebie dziwnie (przypominam, że spędziliście razem 1.5 roku) - Przecież wiesz, że tak.
Docieracie do małej knajpy - w środku jest pełno ludzi. Miyo zamawia małego wołowego burgera.

Drapie się po głowie - Przepraszam, czasem zapominam o ważnych rzeczach - odpowiadam. (kurwa, no tak...)
Podchodzę do kelnera i proszę dużego Hamburgera również z wołowiny. Można gdzieś usiąść?

Siadacie przy jednym z wielu stolików stojących pod ścianą. Burgery rzeczywiście są świetne (-4 ryo) i pochłaniają was tak, że nie jesteście w stanie rozmawiać.
Po skończonym posiłku Miyo zwraca się do Ciebie : Jeśli chcesz, to możemy jeszcze potrenować. Mam nawet pomysł czego mogę Cię nauczyć....

-Jasne, że chcę - Uśmiecham się lekko - Po takim pysznym Burgerze mam siłę na wszystko

Chwilę później jesteście w pobliskim skwerku. Nie widziałam, żeby ktoś w naszej grupie już to opanował - chwali się Miyo. Poświęca parę chwil na przygotowanie i... wchodzi na drzewo.  Niezłe, nie? - dodaje stojąc do góry nogami.

-Tak się składa, że jakiś czas temu nauczyłem się tej techniki - Mówię do niej z usmiechem pełnym dumy. - Nie miałem okazji się pochwalić. Kinobori no Jutsu! - Wchodzę za nią na drzewo.
(oj Bartek czytaj kartę :P chyba, że celowo to robisz. Wtedy dachówka w moją głowę rozwiąże problem)

(Oczywiście, że robię to specjalnie, ale masz... nie wieszaj się xD   )
Nieźle - mówi ucieszona - Ale tego nie dasz rady powtórzyć - dodaje, zgrabnie - z piruetem - przeskakując na pobliską fontannę i stając na wodzie.

-Kurcze. Nawet gdyby udał mi się ten piruet, to nie stanąłbym na wodzie. - mówię niepocieszony. Ale próbuję zeskoczyć podobnym piruetem z drzewa na ziemię, po czym pytam - Nauczysz mnie?

Co się mówi - droczy się z Tobą Miyo, wyraźnie dumna jak paw.

Zerkam na nią złośliwie. - Poproszę ślicznie Miyo - proszę po chwili z najmilszym uśmiechem jaki potrafię zrobić.

Haha. Jakoś Ci nie wierzę - odpowiada, pokazując Ci język. No dobrze. To podobne do chodzenia po drzewie, ale wymaga więcej skupienia, bo ilość chakry potrzebnej, żeby się utrzymać ciągle się zmienia. Na początek usiądź na krawędzi i próbuj oprzeć nogi o powierzchnię wody.

Wykonuję jej polecenie natychmiast. Wysyłam do stóp chakrę tak samo jak przy chodzeniu po drzewach i próbuję je oprzeć na wodzie.

Czujesz, że przez sporą cześć czasu mógłbyś spokojnie stanąć jak na twardym podłożu, ale momentami tracisz podparcie. Czujesz? efekt, o którym Ci mówiłam jest jeszcze wyraźniejszy, bo woda jest w ciągłym ruchu... ale teraz przestań o tym myśleć. Skup się na samej kontroli chakry, jak na pierwszych zajęciach u Hikari

Zamykam oczy i skupiam się na kontroli chakry. Staram się dostosować jej ruch do ruchu wody pod moimi stopami.

Jeśli czujesz się na siłach to wstawaj - komentuje wyraźnie zniecierpliwiona Miyo. Sama cały czas skacze nad wodą.

Na początku stawiam mocny opór nogami cały czas kontrolując czakrę w stopach i dostosowując jej ilość do ruchów wody. Potem powoli się podnoszę...

Kilka razy zamoczyłeś nogi (głębiej nie wpadniesz, bo to fontanna), ale ostatecznie udaje Ci postawić parę kroków na wodzie. Szybko to załapałeś - słyszysz od koleżanki - brawo!

+Suimen Hokou no Gyou

Uśmiecham się dumnie. - Dziękuję Miyo! Kiedy będziesz zapisywać się na egzamin?

Do usług! Może jutro, sama jeszcze nie wiem... - odpowiada.

-Ja także myślę o dniu jutrzejszym. - Uśmiecham się... - Może się spotkamy na egzaminie, byłoby raźniej. Muszę już wracać. Dziękuję za pomoc i za pokazanie tych pysznych Burgerów! - dziękuję szczerze. - Do zobaczenia Miyo!
Po pożegnaniu ruszam w stronę domu.